ทำไมต้องชายทะเล คำตอบคือ ก็เพราะมันไม่เหมือนแหล่งโบราณตรงที่ มันไม่มีใครคอยมาเติมของให้พวกเราไงละ แหล่งของโบราณมันมีวันหมด และที่สำคัญแหล่งก็น้อยลงเรื่อยๆในขณะที่จำนวนเครื่องก็สวนทาง ผิดกับทะเล ทะเลมีผู้คนแวะเวียนผ่านไปทุกวัน ปีๆนึงทะเลรับแขก ( รวมทั้ง ไทย จีน ฝรั่ง) มหาศาล และคนนี่แหละก็มีนิสัยแปลกๆชอบโชว์ ใส่แหวนใส่สร้อย ใส่เครื่องประดับลงเล่นน้ำ เหรียญไม่ต้องพูดถึง กระเป๋าตังค์เอย มือถือเอย จะกันน้ำได้ไม่ได้ คนก็ชอบพกมันลงเล่นน้ำด้วยเป็นบางครั้ง และชาติก่อนมันคงเป็นปลา พอได้น้ำก็ว่ายหนีออกจากกระเป๋า จากคอ จากนิ้วกันเป็นว่าเล่น
ดังนั้นชายทะเล จึงเป็นที่หมายปองของนักล่าจากทั่วโลก โดยเฉพาะทะเลไทย แม้กระทั่งฝรั่งนักล่าหลายๆท่านใฝ่ฝันจะมาเดินชายทะเลไทยโดยเฉพาะ ในฟอรั่มต่างประเทศมีการถามถึงบ้านเราแบบไม่ได้ว่างเว้น อาจจะเป็นเพราะว่านิสัยคนเอเชีย ชอบใส่เครื่องประดับลงน้ำ อีกอย่าง ทองบ้านเราเข้าใจง่าย มีแบบเดียว ไม่เหมือนต่างประเทศที่มีทอง 16K 18k 20k 24k ให้เยอะแยะวุ่นวาย มาตามมาครับ ผมจะแนะนำว่าทะเลมีเทคนิคการหาอย่างไรบ้าง
ทรายแห้ง vs ทรายเปียก
หาดทรายแห้ง หรือที่ภาษานักล่าบ้านเราเรียกว่า “บนเตียง” ที่เรียกอย่างนี้ไม่ได้ลามกนะครับ แต่เรียกกันตามสภาพที่เห็นเพราะ ส่วนมากเป็นบริเวณที่พ่อค้าแม่ขายจับของเป็นพื้นที่กางโต๊ะและเตียงให้นักท่องเที่ยวได้มาใช้บริการกัน และรวมถึงบริเวณที่สาวบีกินี่เจ้าปูผ้านอนอาบแดดด้วย บริเวณนี้ใต้ผืนทรายจะคลาคล่ำไปด้วยขยะมหาศาล และของมีค่าที่จินตนาการได้ทุกรูปแบบ ทรายแห้งหรือบนเตียงนั้นเป็นจุดเริ่มต้นการค้นหาที่ดีครับ ขุดง่ายได้ไวและไม่ต้องเปียก ไม่จำเป็นต้องมีเครื่องที่เฉพาะทางแพงๆ เครื่องธรรมดาๆก็พอหาได้ในบริเวณนี้ แถมยังเป็นที่ที่มือใหม่ หรือมือเก่าสามารถฝึกและพัฒนาความสามารถ ของตนเองได้เป็นอย่างดี เป็นที่ที่ทำให้เราเข้าใจเครื่องของตนเองได้อย่างลึกซึ้ง รวมทั้งยังเป็นที่ทดสอบความสามารถเครื่องในการรับมือกับขยะโลหะได้อีกด้วย แล้วทำไมมือเก๋าๆเค้าไม่เป็นเล่นกันตรงนี้ละ คำตอบที่พอจะตอบแทนได้ นั่นก็เป็นเพราะว่า อัตราส่วนปริมาณขยะต่อของมีค่านั้น ทุกวันนี้มันต่างกันมาก เมื่อก่อน อาจเป็น 1 ต่อ 10 ปัจจุบันอาจจะเป็น 100 ต่อ 1 ไปแล้วก็ได้ แถมนักล่ามือใหม่ๆก็เดินเต็มไปหมด แต่ก็อย่าได้มองข้ามเชียวนะครับ เผลอๆอาจจะของดีๆที่ถูกมองข้ามก็เป็นได้
ทรายเปียก หรือหาดทรายบริเวณที่น้ำขึ้นน้ำลง บริเวณนี้คือหัวใจสำคัญของการล่า การเข้าใจสภาพทะเลและพื้นที่ถือเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เนื่องจากกระแสน้ำและสภาพทะเลแต่ละแห่งนั้นแตกต่างกันออกไป เป็นเรื่องที่คุณต้องเก็บข้อมูลและศึกษาพื้นที่ของคุณให้ดี บริเวณหาดเปียกคือพื้นที่ที่สุดยอด บางวันคุณอาจรวยไม่ทันตั้งตัว แต่บางวันอาจได้แห้วกลับบ้านก็มี บริเวณทรายเปียกหรือหาดเปียกคือตรงไหน สังเกตุง่ายๆ คือบริเวณตั้งแต่ ที่น้ำขึ้นสูงสุด ไปจนบริเวณที่น้ำลงต่ำสุดนั่นละคับ บางทีบ้านเราก็เรียกว่า ดอน จุดนี้มักจะเป็นจุดที่คนเล่นน้ำมากที่สุดอีกด้วย และของก็จะถูกพัดพาเอามารวมๆกันไว้ในบริเวณนี้ แต่ เดี๋ยวก่อนก่อนนที่จะคว้าเครื่องลงไปแถวนั้น ผมอยากบอกให้รู้ว่าทะเลก็มีชีวิต ของที่ตกลงมักจะถูกแยกออกโดยคลื่น และจมลงด้วยความลึกที่แตกต่างตามค่ามวลและน้ำหนักของมัน ดังนั้นถ้าคุณช่างสังเกตเพียงพอ บิงโก คุณจะพบกับแหล่งสะสมของที่ทะเลแอบซ่อนไว้ก็เป็นได้ แต่เอ๊ะ เดี๋ยวก่อน บริเวณหาดเปียกยังมีอีกสองแบบครับ คือแบบ ชัน และแบบ เรียบ แบบที่ชันๆ ลดระดับไวๆเนี่ย ของหาไม่ยากมักจะรวมกันเป็นบริเวณแคบตรงจุดที่สิ้นสุดความชัน แต่ตรงที่เรียบๆไม่ค่อยลดระดับเนี่ย เดินหาหน่อยนะ อย่าเพิ่งบ่น
หาดทรายเนี่ยสภาพมันไม่ค่อยเปลี่ยนหรอกครับดังนั้นหากศึกษาดีๆเราอาจได้พบแหล่งของดีๆก็เป็นได้ แต่อีกเทคนิคนึงที่ลืมไม่ได้นะครับ นั่นคือ ครูพักลักจำ ลองแอบดูสิคับ มืออาชีพ เค้ามากันตอนไหน หากันแถวไหน นั่นละครับ ที่ที่ของดีๆมักจะอยู่ ฮ่าๆๆ
นอกจากตำแหน่งแล้ว เครื่องมือก็มีความสำคัญไม่แพ้กัน ควรเลือกเครื่องที่เป็น เครื่องตรวจจับโลหะใต้น้ำ การหาสมบัติใต้หาดทรายอาจไม่จำเป็นที่เครื่องจะต้องลงน้ำได้ทั้งตัว แค่จานลงน้ำได้ก็เพียงพอแล้ว เพราะเราไม่ต้องดำน้ำลึกแค่รอให้น้ำลดจนเห็นดอนต่างๆก็พอ อีกคุณสมบัติหนึ่งที่สำคัญไม่แพ้กันคือ การทำกราวน์บาลานซ์ เพราะทรายทะเลจะมีเกลือป่นอยู่มาก หากเครื่องไม่มีกราวน์บาลานซ์ เครื่องจะมีเสียงรบกวนจากแร่เกลือ จนบ้างครั้งทำให้เราข้ามของดีๆไป ซึ่งเครื่องรุ่นใหม่มักมีคุณสมบัติเหล่านี้ครบถ้วนไม่ว่าจะเป็น Q20 หรือ Q40 โดยเฉพาะเจ้าQ40 ที่ Quest ผู้ผลิตได้เพิ่มโหมดหาดทรายโดยเฉพาะอีกด้วย
